"พี่ใหญ่"ฝากบอก

                                                                                                                                                              

ลูกคนแรก "พ่อ" ส่งเสียจนเรียนจบ จากเมืองนอกเมืองนา หวังให้กลับมา ช่วยงานพระศาสน์         

"ตั้งแต่กลับมา เที่ยวเตร่เฮฮา ทั้งไม่รักษา พระธรรมวินัย"

ตักเตือนว่ากล่าวก็แล้ว ชี้ข้อดีข้อเสียก็แล้ว ก็ยังไม่ยอมเข้าใจ "คิดเข้าข้างตน ไม่สนใจใคร จะอยู่ทำไม ขอไปดีกว่า"

ออกไปด้วยคิดว่าจะสบาย ญาติโยมคงเอาใจ ที่ไหนผิดคาด "ตกระกำลำบาก ผูกใจอาฆาต ซมซานไร้ญาติ หาที่พึ่งไม่มี"

ถึงคราว "พ่อชรา" หมู่มาราลุกล้ำ ร่วมโดดเข้าขย้ำ ชำระแค้นในวันวาร

ลูกคนโต แยกไปประกอบธุรกิจส่วนตัว ประสบความสำเร็จ จนร่ำรวยล้นฟ้า เมื่อทราบข่าวพ่อจึงรีบมา
"ตอบแทนพระคุณ ล้นลึกเหลือใจ ให้สมฤทัย ที่เป็นพี่ใหญ่"

ชักชวนพี่น้อง ร่วมใจกันมา สวดมนต์ภาวนา ให้พ่อหายป่วย..  มากันเยอะๆ เจอะเจอกันที่ หน้ามหาเจดีย์ ศักดิ์ศรีชาวพุทธ

"คุณลุง"ฝากบอก น้ำท่วมกรุงเทพ อันนั้นมีเหตุ แผ่นดินมันทรุด  "ต้องรีบเร่งรุด กันทำความดี ยกพื้นธรณี ให้มันสูงขึ้น"

ความกตัญญูเป็นเครื่องหมายของคนดี อันว่า "ลูกที่ดี" นั้นต้องมีความกตัญญู เป็นไปได้ไหมว่า ที่บ้านเมืองมันวิปริตอยู่ทุกวัน เพราะ "พวก" ที่ชอบ "คบ" กับ "ลูกทรพี" พื้นปฐพีมันถึง..ทรุดลงทรุดลง

21 มิย. 59